Mühendislik dünyasında birçok sistem yalnızca tek parça yapılar değil, birbiriyle etkileşim içinde olan çok sayıda bileşenden oluşan kompleks mekanizmalardır. Bu mekanizmaların bir kısmı rijit gövdeler (rigid bodies) gibi davranırken, bazı parçaları da esnek (flexible bodies) özellikler sergiler. Eğer tüm parçalar rijit kabul edilirse deformasyonlar ve gerilme dağılımları göz ardı edilir; eğer tüm parçalar esnek kabul edilirse hesaplama süreleri aşırı derecede artar. Bu noktada rigid–flexible gövde modelleme yaklaşımı, doğruluk ve verimlilik arasında denge kurar.
ANSYS Workbench ve özellikle ANSYS Mechanical ile ANSYS Motion entegrasyonu, rijit ve esnek gövdeleri bir arada modellemeye olanak sağlar. Böylece bir sistemin hem kinematik davranışları hem de gerilme, deformasyon ve yorulma özellikleri tek bir analizde incelenebilir.
Bu yazıda, rigid–flexible gövde modellemenin teorik temelleri, ANSYS’te uygulanış adımları, esnek gövde oluşturma yöntemleri, temas ve bağlantı stratejileri, örnek uygulamalar, endüstriyel kullanım senaryoları, sık yapılan hatalar ve doğrulama yöntemleri ayrıntılı ve uzun biçimde incelenecektir.

1) Rigid–Flexible Gövde Kavramı
- 
Rigid Body (Rijit Gövde): - 
Deformasyon ihmal edilir. 
- 
Sadece kütle, atalet ve rijit hareketler dikkate alınır. 
- 
Örnek: Bir krank milinin destek noktaları. 
 
- 
- 
Flexible Body (Esnek Gövde): - 
Deformasyonlar ve gerilme dağılımları hesaplanır. 
- 
Yorulma, titreşim ve lokal etkiler için gereklidir. 
- 
Örnek: Krank miline bağlı biyel kolu. 
 
- 
Rigid–flexible yaklaşım, sistemin kritik bölgelerinde deformasyonları hesaba katarak daha doğru sonuçlar üretir.
2) Çok Cisimli Dinamik (MBD) Analiz
Rigid–flexible modelleme, aslında çok cisimli dinamik (multibody dynamics) analizlerinin gelişmiş bir formudur.
- 
Rigid parçalar → hızlı hesaplama sağlar. 
- 
Flexible parçalar → gerilme ve deformasyon etkilerini dahil eder. 
- 
Sonuç: Hem hız hem doğruluk elde edilir. 
3) ANSYS’te Rigid–Flexible Analiz İş Akışı
- 
Geometri hazırlığı: Katı model parçaları ayrılır. 
- 
Rijit gövdeler: Katı gövdeye rijit özellik atanır. 
- 
Esnek gövdeler: ANSYS Mechanical içinde modal reduction ile oluşturulur. 
- 
Bağlantılar: Eklemler, cıvatalar, mafsallar tanımlanır. 
- 
Yükleme: Kuvvet, moment, yer değiştirme tanımları yapılır. 
- 
Çözüm: ANSYS Motion veya Workbench çözümü ile elde edilir. 
4) Esnek Gövde Oluşturma
Esnek gövde oluşturmak için Component Mode Synthesis (CMS) yöntemi kullanılır.
- 
Gövde üzerinde modal analiz yapılır. 
- 
Belirli sayıda mod seçilerek esnek gövde elde edilir. 
- 
Esnek gövde çok cisimli dinamik analizde kullanılır. 
Avantaj: Yüksek doğruluk + düşük çözüm süresi.
5) Temas ve Bağlantılar
- 
Revolute Joint: Dönme serbestliği verir. 
- 
Prismatic Joint: Doğrusal hareket sağlar. 
- 
Fixed Joint: Tamamen sabit bağlantı. 
- 
Contact Definitions: Yüzeyler arası temas. 
Rigid–flexible analizlerde bu bağlantılar kritik öneme sahiptir.
6) Örnek Uygulama: Krank–Biyel Mekanizması
- 
Krank rijit gövde olarak modellendi. 
- 
Biyel kolu esnek gövde olarak tanımlandı. 
- 
Sonuç: Krank miline gelen dinamik yükler daha doğru hesaplandı. 
- 
Esnek model olmadan maksimum moment %20 daha düşük hesaplanmıştı. 
7) Örnek Uygulama: Robotik Kol
- 
Ana bağlantılar rijit gövde. 
- 
Uç eklem ve mafsallar esnek gövde. 
- 
Esnek gövde ile titreşim modları hesaplandı. 
- 
Sonuç: Kontrol algoritmasında rezonans etkisi gözlemlendi. 
8) Örnek Uygulama: Araç Süspansiyonu
- 
Ana şasi rijit gövde. 
- 
Süspansiyon kolu esnek gövde. 
- 
Sonuç: Yol titreşimlerinin süspansiyon kolunda yorulma ömrü hesaplandı. 
- 
Rigid modelde bu ömür tahmin edilememişti. 
9) Mesh ve Modelleme Stratejileri
- 
Esnek gövde bölgeleri için ince mesh gerekli. 
- 
Rijit bölgeler için yalnızca kütle–atalet özellikleri yeterlidir. 
- 
Modal reduction ile yüksek frekanslı modlar filtrelenebilir. 
10) Endüstride Kullanım Senaryoları
- 
Otomotiv: Süspansiyon, motor–biyel mekanizmaları. 
- 
Havacılık: İniş takımı bağlantıları, kanat eklemleri. 
- 
Robotik: Endüstriyel robot kolları. 
- 
Enerji: Türbin rotorları. 
- 
Makine: Pres ve bağlantı mekanizmaları. 
11) Sık Yapılan Hatalar
- 
Tüm parçaları rijit modelleyip esnek bölgeleri ihmal etmek. 
- 
Çok fazla mod dahil ederek çözüm süresini artırmak. 
- 
Yanlış bağlantı türü seçmek. 
- 
Esnek gövde oluştururken malzeme özelliklerini eksik tanımlamak. 
12) Doğrulama Stratejileri
- 
Çok cisimli sistem deneyleri (ör. robot kolu testleri) ile karşılaştırma. 
- 
Rijit model sonuçları ile esnek model farklarının kıyaslanması. 
- 
Modal testlerle esnek gövde doğrulanması. 
Sonuç
Rigid–flexible gövde modelleme, çok cisimli sistemlerin hem kinematik hem de gerilme–deformasyon davranışlarını doğru şekilde tahmin etmenin en güçlü yöntemlerinden biridir. ANSYS Workbench, bu yaklaşımı kullanarak hem hızlı hem de güvenilir analizler yapmayı mümkün kılar.
Doğru uygulandığında:
- 
Kritik bölgelerde deformasyon ve gerilme doğru hesaplanır, 
- 
Sistem davranışları gerçekçi biçimde tahmin edilir, 
- 
Deneysel testlerle yüksek uyum sağlanır. 
Yanlış uygulandığında ise sistemin ömrü ve güvenliği hakkında hatalı öngörüler elde edilir. Sonuç olarak, rigid–flexible modelleme, modern mühendislikte karmaşık mekanizmaların güvenilir tasarımında vazgeçilmezdir.
 
							 
							