Mühendislik ekiplerinin bugün verdiği kararlar, tek bir “nihai çözüm”ün doğrulanmasından çok, yüzlerce hatta binlerce alternatifin hızlı ve tutarlı şekilde kıyaslanmasına dayanıyor. Çelik bir bağlantıda cıvata ön yükü mü daha kritik, yoksa kaynak eşdeğer rijitliği mi? Bir hijyenik proses hattında pürüzlülük sınıfını bir seviye düşürmek basınç kaybını ne kadar etkiler? Bir yaya köprüsünde sönüm parametresinin küçük bir artışı, konfor kriterinde fark yaratır mı? Bu soruları güvenle yanıtlayabilmek için, modelleri seri halde koşturabilen, parametreleri kontrollü biçimde tarayan ve sonuçları izlenebilir bir rapor boru hattına döken bir mimariye ihtiyaç var. İşte “API ile toplu çalıştırma (batch)” yaklaşımı bu ihtiyaca cevap verir: çözümleyicileri ve veri hatlarını programatik olarak çağırır, farklı varyantları paralel/dağıtık kaynaklarda koşturur, başarısız işleri otomatik tekrarlar, tüm çıktıları kimlik damgalarıyla arşivler ve karar vericinin okuyabileceği metinsel bir anlatı üretir.

1) Neden API ile Toplu Çalıştırma? Stratejik Gerekçe
Toplu çalıştırma; hız kazanmanın ötesinde, karar güveni üretir. Tek bir koşuda gizli kalan zayıflıklar, geniş bir varyant ailesinde görünür olur. Ayrıca üretim toleransları, çevresel değişkenler ve model belirsizlikleri ancak çoklu koşular ile gerçekçi değerlendirmeye tabi tutulabilir. API katmanı, bu çokluluğu güvenle yönetmenin anahtarıdır: kural setlerini kodlar, sürümleri sabitler, her koşunun kimliğini ve menşeini kayıt altına alır.
Örnek Olay: Bir basınçlı kapta nozul–kılıf bölgesindeki gerilme piki için tek bir çalıştırma kabul bandına giriyordu; ancak 64 varyantlık bir tarama, belirli bir radüs aralığında yakalanan yerel piklerin yorulma riski doğurduğunu gösterdi. API üzerinden yapılan bu seri koşu, tasarım revizyonuna somut zemin sağladı.
2) Mimari Temeller: İstemci–Orkestratör–İşçi (Worker) Üçlüsü
Sağlam bir batch mimarisi genellikle üç katmandan oluşur:
-
İstemci: Mühendisin ya da şablonun parametreleri belirlediği katman (GUI, ACT sihirbazı veya CLI).
-
Orkestratör: İşleri paketler, kuyruğa atar, başarısız çalışmaları yeniden dener, durumları izler.
-
İşçi (Worker): Çözümleyiciyi çağırır, modeli koşar, sonuçları toplar.
Bu ayrım, bağımlılıkları azaltır. İleride çözümleyici değişse bile orkestratör mantığı korunur; yalnız işçi katmanı güncellenir.
Uygulama: Bir ekip, orkestratör katmanına “iş tanımı” şeması koydu: malzeme sürümü, geometri sürümü, yük paketi, çözüm profili, mesh hedefi, kabul metrikleri. Böylece işler kaynaklara uçuşmadan önce denetlenebilir hâle geldi.
3) API Tasarım İlkeleri: Kimlik, Sürüm, Sözleşme
Toplu çalıştırma API’sinin en kritik güvencesi **sözleşme (contract)**dır. Her iş; benzersiz bir iş kimliği, insan tarafından okunabilir bir açıklama, sürüm bilgileri ve parametre sözlüğü içerir. Girdi dosyalarının menşei, onay tarihi ve “neden bu sürüm?” gerekçesi metinle yazılır. Çıktılar, aynı sözleşmenin sonuç bölümünü doldurur.
Örnek: “RPT_v1.6 raporu MAT_S355_v4, WIND_EC_v2, SOLVER_NL_CONTACT_v1 ile çalıştı” cümlesi, denetimde “aynısını tekrar koşabilir miyiz?” talebine hızlı yanıt verilmesini sağlar.
4) Paketleme ve Kuyruk Stratejileri: Kaynakları Akıllıca Kullanmak
Varyantlar paketler hâlinde kuyruğa atılmalıdır. Çok küçük paketler overhead’i artırır; çok büyük paketler tek hata ile tüm işi düşürür. Tipik olarak 4–8’li paketler iyi bir dengedir. Kuyrukta öncelik mekanizmaları (kritik metrikleri test eden “erken uyarı” çalışmaları) tanımlanır.
Vaka: 128 varyantlı bir taramada ekip, önce 8 “erken uyarı” varyantını çalıştırdı. Kabul bandı dışında bir iş görülürse, orkestratör geri kalan kuyruğu durdurup parametre sınırlarını daralttı. Gün kaybı yaşanmadı.
5) Parametre Uzayı: DOE ve Robustness İçin API Kancaları
API, parametrik planları yalın bir sözlükle ifade etmeli: aralıklar, listeler, latin hiperküp örnekleri, tam/yarım faktöriyel tasarımlar. Robustness için dağılımlar (normal, lognormal, uniform) ve örnek sayıları iş tanımına gömülür.
Uygulamalı Adım: “k_temas ~ U[5e6, 1e7], friction ~ N(0.18, 0.03), h_local ∈ {2.0, 2.5, 3.0}” gibi tanımlar, orkestratörün varyantları deterministik üretmesine ve tekrar üretilebilirliğe olanak tanır.
6) Hata Yönetimi: Otomatik Yeniden Deneme ve Akıllı Geri Dönüş
Batch dünyasında hata normdur. API, tipik arızalara (lisans kuyruğu, bellek taşması, yakınsama dışı adım, boş seçim seti) spesifik yanıt verir: küçük artım ile yeniden dene, ön koşul kontrol listesi çalıştır, log’tan ipucu çıkar, gerekiyorsa varyantı kırmızı bayrakla rapora yaz.
Örnek Olay: Yakınsama dışına çıkan iki iş otomatik olarak daha küçük yük artımıyla tekrarlandı; ikinci yeniden denemede başarı sağlanamadıysa “niteliksel risk” notu ve “teknik teşhis” cümlesi sonuç raporuna eklendi.
7) Ölçümle Buluşmak: Test Korelasyonu için Seri Kalibrasyon
Toplu çalıştırma, test korelasyonunu hızlandırır. API, ölçüm verisini iş tanımıyla birlikte alır; işçi katmanı sanal prob sonuçlarını hesaplar; orkestratör NRMSE, R², maksimum sapma gibi metrikleri rapora döker; en iyi üç varyantın metinsel özeti otomatik üretilir.
Vaka: Hijyenik bir hat için düşük debide sapma yüksek çıktı. Orkestratör, pürüzlülük parametresinde mini taramayı otomatik tetikledi; yeni koşularla uyum iyileşti ve “koşulsuz kabul” kararı verildi.
8) Görsel Hijyen: Tek Kamera–Tek Ölçek–Kimlik Damgası
Karar vericiler tutarlılık ister. Batch hattı, tüm görselleri aynı kamera açısı ve renk aralığıyla üretmeli; her görsele sürüm–tarih–zaman–iş kimliği damgası basmalıdır. Görsellerin birbiriyle kıyaslanabilir olması rapor okuma süresini dramatik biçimde kısaltır.
Uygulama: Rüzgâr yükü varyantlarında deplasman haritaları sabit ölçekle üretildi; yöneticiler üç projeyi tek ekran görüntüsünden kıyaslayabildi.
9) Rapor Boru Hattı: “Yazılan” Değil, “Derlenen” Rapor
Toplu çalıştırmanın meyvesi, derlenen rapordur. Orkestratör; işlerin sonuçlarını birleştirir, değişiklik özetini günceller, kabul kararlarını metne döker, koşullu kabul için izleme önerilerini yazar, KPI’ları çıkarır. Rapor; yönetici özeti, teknik anlatı ve ekler mantığında otomatik derlenir.
Örnek: “Maks gerilmede medyan sapma %2.9, en kötü varyant %4.7; kabul bandı ±%5; koşulsuz kabul.” benzeri cümleler, karar toplantılarını hızlandırır.
10) Sürümleme ve İzlenebilirlik: Aynısını Yeniden Üretebilme
Her batch çalışması semantik versiyonlama ile etiketlenmeli (major.minor.patch). Girdiler (malzeme, geometri, yük, solver profili) aynı sürüm mantığına bağlanmalı; arşiv dizinleri salt-okunur korunmalı; sonuç dosyaları hash ile damgalanmalıdır.
Uygulama: Denetimde “bu görsel hangi sonuç dosyasından?” sorusu 15 saniyede yanıtlandı; raporun kimlik etiketi arşivdeki yolu işaret ediyordu.
11) Güvenlik ve Yetkilendirme: Kim Ne Koşturabilir?
Kurumsal ortamlarda batch API’sine erişim rol tabanlıdır. Kritik şablonlar yalnız yetkili ekipte görünür; üretim ortamına iş atma yetkisi sınırlandırılır; müşteri verileri için hassas alanlar maskelenir. Günlükler (log) bir yandan şeffaflık, bir yandan gizlilik dengesini gözetir.
Vaka: “Hijyenik CFD paketleri” yalnız proses mühendislerine açıldı; dış ekipler görüntüleyebilir, ancak değiştiremez hâle getirildi.
12) HPC ile Barışık Orkestrasyon: Kaynak Farkındalığı
Orkestratör, HPC kaynaklarını bilir: kuyruk derinliği, düğüm başına çekirdek, bellek sınırları, lisans slotları. İşleri işçi kapasitelerine göre dağıtır; sıcak başlatma (ısınmış çözüm profili) ve ön koşul denetimleriyle boşa denemeleri azaltır.
Örnek Olay: 64 varyant bir kümeye 8’li paketlerle atıldı; toplam süre %70 azaldı. Başarısız işleri otomatik yineleme sayesinde “elle müdahale” ihtiyacı doğmadı.
13) Sağlamlık ve Tolerans: Olasılıksal Okuryazarlık
Üretim ve saha koşulları olasılıksaldır. Batch, parametre dağılımlarıyla çalışmalı; sonuçlar yüzdelik okumasıyla raporlanmalıdır. Böylece “tek bir iyi değer” yerine, kabul bandında kalma olasılığı konuşulur.
Uygulama: Bir köprüde konfor kriteri için 500 örnek koşuldu; %95 güven bandındaki sapmalar karar metnine eklendi ve sezonluk izleme planı önerildi.
14) Hata Taksonomisi ve CAPA: Öğrenen Kütüphane
Her başarısız iş “NCR” olarak değil, ders olarak kayda alınmalı: girdi hatası, kurulum hatası, model formu, yakınsama, raporlama. CAPA kapanınca ilgili şablona/scripte sürüm notu düşülmeli. Batch, bu öğrenmeyi kalıcılaştırır.
Vaka: Gelişmemiş giriş profili yüzünden tekrarlayan sapmalar vardı. Orkestratör; giriş profili şablonunu zorunlu kıldı, ACT paneline uyarı metni eklendi. Sorun sınıfı ortadan kalktı.
15) Sektörel Desenler: İnşaat, Mekanik, Proses, Sağlık
-
İnşaat/Geoteknik: Mohr–Coulomb parametre taraması, kazı adımları, ankraj–iksa varyantları; deprem spektrumu uyum kontrolü.
-
Mekanik: Nozul–kılıf kalınlıkları, radüsler, cıvata ön yükleri; modal–yorulma odaklı prob setleri.
-
Proses: Debi–basınç kaybı–ısı transferi üçlüsü; pürüzlülük ve CIP parametre aralıkları; hijyenik tasarım denetimi.
-
Sağlık/Biyomedikal: İmplant–kemik temas parametreleri; mikrorölatif hareket eşikleri; steril akış limitleri.
Örnek: Ortopedik implantta vidalama torku ve yüzey pürüzlülüğü taraması, mikrorölatif hareketin hedef bandında kalma olasılığını %87’ye çıkardı.
16) API–Python–Solver Üçgeni: Yapıştırıcı Katmanın Gücü
API; Python sürücüsüne, Python da çözücülere (MAPDL, CFD çekirdekleri, çok-gövde dinamiği) köprü olur. Ölçüm dosyaları okunur, sanal prob sonuçlarıyla eşlenir, metrikler hesaplanır, rapor paragrafları üretilir. Batch, bu üçgeni tekrarlanabilir kılar.
Uygulamalı Adım: “Raporu Derle” çağrısı, ölçüm CSV’sini okur, NRMSE–maks sapmayı hesaplar, “koşullu kabul” metnini otomatik yazar, görsellere kimlik damgası basar.
17) Görselleştirme ve Anlatı: Az, Öz, Kıyaslanabilir
Batch çıktıları görsel kalabalığa dönüşmemelidir. Her sonuç ailesi için az ama belirleyici görsel üretilir; geri kalanı eklerde saklanır. “Anlatı–Görsel–Karar” üçlüsü standardize edilir.
Vaka: Önceden 40+ görsel üretilen bir projede, batch boru hattı kritik 12 görseli ana metne, 10 görseli eklere yerleştirdi; karar toplantıları kısaldı.
18) KPI’lar: Hızı Değil, Öğrenmeyi de Ölçmek
Batch programının başarısı; ilk çözüm süresi, yeniden iş oranı, denetimde sorusuz geçen kalem oranı, korelasyon puanı, “koşullu kabul” sonrası kapanış süresi gibi KPI’larla izlenmelidir. Orkestratör bu verileri otomatik toplar.
Uygulama: Batch devreye alındıktan altı ay sonra rapor iade oranı %22’den %7’ye, ilk kurulum süresi günlerden saatlere indi.
19) Dijital İkiz ve Canlı Kalibrasyon: Batch’in Ufku
Operasyon verileri aktıkça, batch yalnız proje kapanışının aracı değil, yaşayan kalibrasyonun motoru olur. Eşik dışı sinyaller “mini tarama”ları tetikler; bakım önerileri parti raporuna yazılır.
Örnek Olay: Pompa hattında titreşim anomalisinde batch, sönüm–pürüzlülük–akış dağılım parametrelerini dar aralıkta tarayıp en muhtemel kök nedeni ve bakım önerisini çıkardı.
20) Kurumsal Kültür: Butondan Davranışa
API ile toplu çalıştırma bir teknoloji değil, davranıştır. Ekipler butona basarak yalnız bir koşu değil, şablonlaştırılmış iyi uygulamaları tetikler: kimlik damgası, sürüm notu, görsel hijyeni, korelasyon kancaları, KPI kaydı. Bu ritüeller yerleştiğinde, kalite güvence “ekstra iş” olmaktan çıkar, günlük alışkanlık olur.
Vaka: Aylık “Batch Günü” oturumları; en iyi mini tarama, en iyi korelasyon dersi ve en hızlı rapor derlemesi paylaşıldıkça benimseme arttı, destek talepleri azaldı.
21) Kapsamlı Vaka – Basınçlı Kap: Nozul Çevresi Batch Kalibrasyonu
Bağlam: ASME uyumlu kap; nozul–kılıf birleşiminde gerilme piki ve ölçümle uyum.
Plan: Radüs, kalınlık, cıvata ön yükü, temas sertliği, sürtünme katsayısı parametreleştirildi; DOE + mini sağlamlık denemeleri.
Akış: Orkestratör 64 varyantı 8’li paketlerle kuyruğa attı; başarısız işler otomatik yeniden denendi; prob verileri toplanıp ölçümle kıyaslandı.
Sonuç: Medyan sapma %2.9, en kötü %4.7; koşulsuz kabul. Radüs için küçük optimizasyon önerisi rapora işlendi.
22) Kapsamlı Vaka – Yaya Köprüsü: Modal–Konfor İçin Seri Çalıştırma
Bağlam: 45 m açıklıklı çelik köprü; modal korelasyon ve rüzgâr konforu.
Plan: Sönüm, kütle dağılımı, bağlantı rijitlikleri ve ray–tekerlek kontağı varyantları.
Akış: Spektral metrikler toplandı; dördüncü mod koşullu kabul; izleme periyodu kısaltıldı.
Sonuç: Karar–kanıt–aksiyon metni otomatik yazıldı; sezonluk izleme planı rapora eklendi.
23) Kapsamlı Vaka – Hijyenik CFD: Giriş Profili ve CIP Parametreleri
Bağlam: Gıda endüstrisi hattı; kısa giriş borusu, kritik dirsek.
Plan: Gelişmemiş giriş profili parametreleri, pürüzlülük sınıfı, debi–sıcaklık kombinasyonları.
Akış: R² ve NRMSE metrikleri hesaplandı; düşük debi bölgesinde mini tarama tetiklendi; CIP süre–sıcaklık önerileri üretildi.
Sonuç: R²=0.97; NRMSE iyileşti; koşulsuz kabul ve bakım notları rapora girdi.
24) Yol Haritası: Bugünden Yarınlara
-
Kısa Vadede: API sözleşmesi, orkestratör iskeleti, paketleme–kuyruk, kimlik damgaları, basit rapor derleme.
-
Orta Vadede: DOE–robustness destekleri, hata taksonomisi–CAPA entegrasyonu, görsel hijyen profilleri, KPI toplayıcı.
-
Uzun Vadede: Dijital ikizle canlı kalibrasyon, tahmine dayalı bakım tetikleyicileri, PLM–veri ambarı entegrasyonu, self-serve batch portalları.
Sonuç
API ile toplu çalıştırma, seri modellemeyi hız–kalite–izlenebilirlik üçgeninde kurumsal bir yetkinliğe dönüştürür. Orkestratör–işçi mimarisi, parametrik planları güvenle koşturmanızı; paketleme–kuyruk stratejileri, HPC kaynaklarını verimli kullanmanızı; hata yönetimi ve yeniden deneme mekanizmaları, sahici dayanıklılık kazanmanızı sağlar. Ölçüm verisiyle buluşan korelasyon kancaları, “doğruluğu” soyut bir iddia olmaktan çıkarır; metriklerle konuşan, kanıt zincirine dayanan bir gerçekliğe dönüştürür. Rapor artık proje sonunda yazılan bir dosya değil, hat boyunca derlenenyaşayan bir anlatıdır: kimlik damgaları, sürüm notları, görsel hijyen, koşullu kabul paragrafları ve KPI grafikleriyle denetime hazırdır.
Gerçek vakalar gösteriyor ki batch mimarisi yalnız işi hızlandırmaz; karar kalitesini yükseltir. Basınçlı kap nozul çevresinde medyan sapmanın düşük tutulması, yaya köprüsünde mod sapmalarının sezgisel değil metrik temelli yönetilmesi, hijyenik hatlarda düşük debide sapmaların parametre mini taramaları ile hızla düzeltilmesi bunun kanıtıdır. Üstelik bu süreç yalnız bir teknoloji değil, bir kültürdür: aylık batch oturumları, akran incelemeleri, CAPA öğrenmeleri ve “en iyi mini tarama” paylaşımları ile kurumun hafızası büyür.
Son kertede, API destekli seri modelleme; bir defalık bir hızlandırma değil, sürdürülebilir rekabet avantajıdır. Aynı soruya her gün daha hızlı ve daha güvenilir cevap verebilen ekip, hatalarını gizlemek yerine öğrenen kütüphaneye dönüştürür; denetimler tartışmayla değil, kabulle biter; modelleme çıktıları yalnız doğru değil, savunulabilir, tekrarlanabilir ve karşılaştırılabilir olur. Böyle bir ekosistemde mühendis “nasıl koşturacağım?” sorusunu bırakır; asıl değere, yani “hangi kararı neden alıyoruz?” sorusuna odaklanır.
